یاری و امید

ما افرادی که به ال-انان آمدیم، مدت زمان زیادی را در نا‌امیدی گذرانده‌ایم، قادر نبودیم که بپذیریم که تغییر ممکن است و همچنین نمی‌توانستیم مثل گذشته زندگی‌کنیم. احساس می‌کردیم که طرف مقابل به ما خیانت کرده است، بیش از حد توانمان مسئولیت بر دوش داریم، خواستنی نیستیم، دوست‌داشتنی نیستیم و تنهاایم. بعضی از ما متکبر، از خود راضی، حق‌به‌جانب و سلطه‌جو هستند. ما به الانان آمدیم چون به هر حال می‌خواستیم و احتیاج داشتیم که به ما کمک شود.

گرچه ممکن است به دلیل نوشیدن فرد دیگری به الانان آمده باشیم، اما به زودی می‌فهمیم قبل از این که بتوانیم راه جدید و موفقی در زندگی پیش بگیریم، افکار ما باید تغییر کند. در الانان است که یاد می‌گیریم چطور با عقده‌ها و وسواس‌ها، اضطراب، خشم، تکذیب و انکار و احساس گناه خود کنار بیاییم. از طریق جلسات و با مشارکت کردن تجربه، نیرو و امیدمان از سنگینی بارهای عاطفی خود راحت شویم. کم‌کم در جلسات متوجه می‌شویم که بیشتر ناراحتی ما از طرز برخوردمان ناشی می‌شود. ما شروع به تغییر این رفتارها می‌کنیم و درباره‌ی مسئولیت‌هایمان در برابر خودمان یاد می‌گیریم. ما احساس عزت نفس و عشق را کشف می‌کنیم و از نظر روحی رشد می‌کنیم.وبدین ترتیب تمرکز و تاکید ما از فرد الکلی به جایی منتقل می‌شود که بر روی آن کمی قدرت داریم- یعنی زندگی خودمان.

(برگرفته از نشریه ساختار خدماتی ال – انان/ الاتین ۲۰۱۳ – ۲۰۱۰ صفحه ۲۷)