من یک الکلی هستم. من به کمک تو نیاز دارم.
از من انتقاد نکن. مرا سرزنش نکن. به من غر نزن. اگر مبتلا به سرطان و یا دیابت باشم از دست من عصبانی نمی شوی. الکلیسم هم یک بیماریست.
مشروب مرا دور نریز. این کار بیهوده است، چون من همیشه میتوانم راههایی برای به دست آوردن مشروب بیشتر پیدا کنم.
به من اجازه نده عصبانیت کنم. اگر با حرفهایت یا به طور فیزیکی به من حمله کنی، تنها احساس بد من را دربارهی خودم تشدید میکنی. من همین حالا هم به اندازهی کافی از خودم متنفرم.
اجازه نده عشق و دلواپسیت برای من باعث شود کارهایی را که خودم باید انجام دهم ، تو برایم انجام دهی. اگر مسئولیتهای مرا به دوش بگیری احساس شکستم دائمی و احساس گناهم بیشتر میشود و تو هم احساس رنجش می کنی.
قولهای مرا نپذیر، من هر قولی میدهم تا خلاص شوم. اما طبیعت بیماری من مانع میشود که به قولم عمل کنم، هر چند واقعا میخواستم به آن عمل کنم.
مرا تهدیدهای توخالی نکن. اگر تصمیمی گرفتهای، پای حرفت بایست.
هر چیزی را که به تو می گویم باور نکن، ممکن است دروغ باشد. انکار واقعیت یکی از علائم بیماری من است. بعلاوه، من احترامم را نسبت به آنهایی که براحتی فریبشان میزنم، از دست میدهم.
به من اجازه نده از تو سوءاستفاده کنم و یا به هر روشی از تو بهرهجویی کنم.عشق بدون ذرهای انصاف نمیتواند دوام یابد.
با حمایت کردن ازمن ، خطاهای مرا پنهان نکن. یا سعی نکن به هر وسیلهای مرا ازعواقب سوء مصرفم حفظ کنی. به خاطر من دروغ نگو. مخارج مرا نپرداز یا وظایف من را انجام نده. این ممکن است بحرانهایی را که باعث میشوند من -برای ترک سوءمصرف- در پی کمک بروم ، کاهش داده و یا از بین ببرد.
تا زمانی که شرایطی فراهم میکنی که به طور خودکار از عواقب سوء مصرف در امان باشم، میتوانم همچنان منکرمشکل سوء مصرف خود شوم.
بالاتر از همه، هر چه میتوانی در مورد الکلیسم و نقش خودت در رابطه با من بیاموز. هر زمانی که میتوانی به جلسات باز A.A برو. مرتبا در جلسات الانان شرکت کن. نشریات را بخوان و با اعضاء الانان در تماس باش. آنها کسانی اند که میتوانند به تو کمک کنند که این موقیعت را کامل و روشن ببینی و درک کنی.
دوستت دارم
الکلی تو
(از پمفلت ” سه دیدگاه الانان ” صفحهی ۲ و ۳)